Zijn ze echt “gewoon zo druk” of is er meer aan de hand?
“Mijn Labrador reageert altijd heel blij op andere mensen en honden. Ook met visite is ze altijd door het dolle heen. Dat is niet altijd handig. Waar komt dat gedrag vandaan en kan ik dit iets beperken?”
De Labrador Retriever is wereldwijd geliefd om zijn vriendelijke, sociale karakter en onvermoeibare enthousiasme. Deze eigenschappen maken Labradors tot fijne huishonden, maar ze brengen ook uitdagingen met zich mee, zoals overenthousiasme.
Hoewel dit gedrag vaak wordt toegeschreven aan de speelse aard van de Labrador, kan het voor eigenaren soms overweldigend zijn en soms is het ook echt een gedragsprobleem.
In dit artikel duiken we diep in de oorzaken van overenthousiasme bij Labradors en bieden we praktische tips om hiermee om te gaan.
De oorsprong
Enthousiasme bij Labradors is niet zomaar een willekeurig gedrag; het is nauw verbonden met hun genetische aanleg en persoonlijkheidskenmerken. Als Retrievers zijn Labradors oorspronkelijk gefokt om te werken, wat hen een hoog energieniveau en een sterke wil om te plezieren heeft opgeleverd. Dit betekent dat ze altijd klaar zijn om iets te doen, of het nu gaat om apporteren, spelen of simpelweg aandacht krijgen van hun baasjes.
Dit natuurlijke enthousiasme wordt verder gevoed door de neiging van Labradors om sociale interacties intens te beleven. Ze zijn niet alleen vriendelijk, maar ook vaak (overdreven) enthousiast als ze nieuwe mensen ontmoeten of met andere honden spelen. Dit kan zich uiten in het springen tegen mensen op, onophoudelijk blaffen of onrustig rondrennen in huis.
Wanneer is enthousiast té enthousiast?
Hoewel elk gedrag dat uit enthousiasme voortkomt als “normaal” kan worden gezien bij Labradors, zijn er specifieke tekenen dat er sprake is van overenthousiasme en dat begeleiding hierbij gewenst is:
1. Overmatig springen
Veel Labradors hebben de neiging om tegen mensen op te springen, vooral bij het begroeten. Dit gedrag kan lief bedoeld zijn, maar kan problematisch zijn, vooral bij kinderen of oudere mensen. Je kunt er mensen mee bezeren en je kunt er tegenop gaan zien om visite te ontvangen. Vaak komt dit springen voort vanuit spanning en stress. Hij weet “van gekkigheid niet meer wat hij moet doen”.
2. Moeilijk kunnen rusten
Een overenthousiaste Labrador kan het moeilijk vinden om zichzelf te kalmeren, zelfs na intense fysieke activiteit. Dit kan leiden tot rusteloosheid, waarbij de hond continu aandacht vraagt of doelloos rondloopt. Rust & slaap is enorm belangrijk voor een hond zijn gezondheid. Zowel lichamelijk als mentaal.
3. Ongecontroleerd spelen:
Overenthousiasme kan leiden tot ruw en oncontroleerbaar spel, wat gevaarlijk kan zijn voor andere honden of zelfs voor de eigenaren. Een Labrador heeft ook een eigen manier van spelen, vaak wat lomp en ruw. Dit spel is niet voor elk ras geschikt, je zult in de eerste plaats een maatje dienen te zoeken die hetzelfde type spel speelt. Daarnaast is het belangrijk ruw spel te stoppen. Poten bijten, najagen en nekbijten is geen leuk speel meer. Mooi spel is afwisselend, met respect naar elkaar toe en bevat ook veel pauzes.
4. Voortdurend blaffen:
Hoewel Labradors meestal niet bekend staan als overmatige blaffers, kan een overenthousiaste Labrador vocaal worden om zijn energie kwijt te raken of om aandacht te trekken. Er zijn veel verschillende soorten blaffen. De aandachtsblaf herken je doordat er tussendoor pauzes zijn en de hond je voortdurend aanstaart terwijl hij blaft.
Wat veroorzaakt overenthousiasme?
Verschillende factoren kunnen bijdragen aan overenthousiasme bij Labradors. Hoewel hun genetische aanleg een rol speelt, kunnen ook omgevingsfactoren en de opvoeding van invloed zijn.
1. Gebrek aan mentale en fysieke stimulatie:
Labradors zijn actieve honden die zowel mentale als fysieke stimulatie nodig hebben om gelukkig en in balans te blijven. Een gebrek aan uitdagingen kan leiden tot opgekropte energie dat zich uit in overenthousiasme.
2. Wij versterken het gedrag
Soms moedigen eigenaren onbewust het overenthousiaste gedrag van hun Labrador aan. Bijvoorbeeld door te lachen, hun hond te aaien als deze tegen hen opspringt of het balletje gooien nadat de hond deze herhaaldelijk op schoot heeft gelegd. Ook aandachtsblaffen wordt vaak versterkt doordat de eigenaar reageert op een blaf. Let wel: negatieve aandacht is ook aandacht. Belangrijk bij aandachtsblaffen is eerst te onderzoeken waarom de hond blaft en of het werkelijk aandachtsblaffen is. We hebben namelijk veel verschillende soorten blaffen en dit is een communicatiemiddel van de hond. Het is daarom belangrijk het niet zomaar af te schuiven op aandachtsblaffen. Daarnaast is het belangrijk om te onderzoeken of de hond echt “reden” heeft tot aandachtsblaffen. Wordt hij werkelijk voorzien in zijn behoeftes?
3. We zijn niet consequent en duidelijk
Labradors zijn intelligente honden die baat hebben bij duidelijke regels en grenzen. Ik denk daarnaast dat het belangrijk is dat we de honden zelf leren nadenken. Doe je de deur open elke keer als de hond staat te springen? Dan wordt dit gedrag normaal en denkt de hond dat dit nodig is om de deur te openen. Maar zeg maar eens gewoon niets en wacht af totdat de hond uit zichzelf (!) rustiger gedrag laat zien en doe vervolgens de deur open. Zo leert de hond dat druk gedrag niets oplevert en ook niet nodig is. Ga niet over alles een discussie aan, maar kies de zaken uit die écht belangrijk voor je zijn. En durf vervolgens te wachten op mooi gedrag óf beloon de hond voor niets doen. Heb een duidelijk doel voor ogen.
4. Omgevingsstimuli:
Labradors zijn gevoelig voor prikkels in hun omgeving. Drukke huishoudens, frequente bezoeken van gasten, of het constant zien van andere honden en mensen kunnen bijdragen aan het verhogen van het energieniveau van je hond. Heb je een jonge Labrador pup? Zorg dan voor een apart puppyhoekje waarbij je een puppyren gebruikt als slaapkamer van de pup.
